Het is je wellicht opgevallen. We zijn met steeds meer mensen en wonen nogal graag traditioneel. Iets met een ‘Vlaming ‘ en een ‘baksteen in de maag’. Maar wist je dat we aan het huidige tempo elke dag tien voetbalvelden volbouwen? We hoeven niet uit te leggen dat dit geen houdbaar scenario is.
Bovendien is er niet enkel een grote vraag naar extra bouwgronden, maar zoeken we ook nog eens geschikte plaatsen voor meer groen, meer landbouw en meer bos. En met Corona hebben we ingezien dat er voldoende publieke ruimte nodig is voor ontspanning en om elkaar te ontmoeten. De puzzel die we moeten leggen wordt steeds uitdagender. Hebben we dan toch te weinig grond en te veel plannen en dromen?
En dan is er nog onze traditionele manier van bebouwen. Vlaanderen houdt van lange lintdorpen, volgebouwde steenwegen en klassieke verkavelingen met omheinde privétuintjes en lange opritten. Elk resterend stukje open ruimte wordt zo nog verder opgedeeld of zelfs verloren.
Maar hoe dan wel?
Eén iets is duidelijk. We moeten zorgvuldig en creatief omgaan met de ruimte die er nog is en verder durven kijken dan de gekende oplossingen. Vele burgers en initiatieven zijn ons al voor. Mensen kiezen er steeds vaker voor om te gaan samenwonen: vaak iets kleiner maar zonder te moeten inboeten. Integendeel, door het delen met anderen geniet je vaak nog van een aantal extra’s. Zou dat niet leuker kunnen zijn? Iets kleiner wonen, iets dichter bij elkaar en met veel vrije ruimte waar iedereen kan gaan sporten, spelen of genieten van de rust.
