Ik ben Emilia, ik woon in Denderleeuw en ben mama van 4 kinderen. Ik werk al jaren voor LIGO (Basiseducatie) in Brussel waar ik altijd al lesgaf aan Nederlandstaligen. Daarnaast begeleid ik Babbelonië-sessies als freelancer. Ik werk graag met mensen en haal energie uit het werken met groepen.
Ik ben sinds 2016 begeleider van Babbelonië. Ik begon met een ochtendgroep in Denderleeuw. Om mensen de kans te geven ’s avonds naar Babbelonië te komen, kwam er een tweede groep in Denderleeuw. Sinds september begeleid ik ook Babbelonië Zottegem.
Wat drijft je om dit te doen?
Babbelonië is voor mij zoveel meer nog dan een oefenkans Nederlands. Door met elkaar in gesprek te gaan, kan je zeer veel van de anderen te weten komen. Zo leer je elkaar kennen. Ik ken geen andere plaats waar je zo gemakkelijk écht contact maakt. Vooroordelen verdwijnen als je elkaar echt leert kennen. We ontdekken naast de culturele verschillen ook zo veel gelijkenissen.
We ontdekken dat we dezelfde dromen, angsten en verlangens hebben. Daarnaast vind ik het heterogene in deze groepen (de verschillen in leeftijd, achtergronden, landen van oorsprong, moedertaal...) zeer interessant. Je kan steeds iets bijleren en het is nooit saai. Ook het feit dat Babbelonië een gratis en open initiatief is waarbij iedereen kan komen hoe vaak en wanneer hij/zij wil vind ik uniek en zeer belangrijk.
Wat maakt dat Babbelonië in Zottegem een succes is?
Zottegem is een kleine stad. Veel mensen kennen elkaar. Ik hoor altijd dat men elkaar tegenkomt tijdens de week. Er zijn veel Nederlandstaligen die heel gemotiveerd zijn en een hechte groep vormen. Het Lokaal Diensten Centrum (LDC) is een leuke plek om te komen. Het lokaal is mooi en ruim. De centrumverantwoordelijke is geïnteresseerd om de deelnemers te kennen en te luisteren naar hun noden en dingen te organiseren voor hen. Zo komt er hoogstwaarschijnlijk een cursus theorie voor het rijbewijs voor anderstaligen in het LDC van Zottegem.
Wat kan Nederlandstalige personen overtuigen deel te nemen?
Ik hoor vaak dat het voor Nederlandstaligen een drempel is om te komen. Ze denken dat ze dat niet kunnen, dat er specifieke vaardigheden nodig zijn. Vaak kennen ze het project ook te weinig. Ik blijf horen dat Babbelonië als ‘cursus Nederlands’ wordt beschouwd. Ook in Zottegem kwamen de Nederlandstaligen in het begin met het idee ‘te komen helpen als vrijwilliger’.
Het is niet eenvoudig uit te leggen waarom je als Nederlandstalige deelnemer ook iets kan hebben aan Babbelonië. Bij deze dus een warme uitnodiging!
