Kan literatuur mensen verbinden?

Meertalig SamenLezen is een bijzondere en tegelijk simpele werkvorm. Iemand leest hardop een verhaal/gedicht voor en pauzeert doorheen de tekst. We doen dit tweemaal, een keer in het Arabisch en een keer in het Nederlands.

Het is in die pauzes dat we met elkaar in gesprek gaan. Wat springt eruit, wat raakt je, welke beelden komen bij je op? Welke woorden werken en welke zinnen zijn onweerstaanbaar? Gedachten en emoties van personages doen je aan je eigen leven denken.

Over dit alles kan je praten in het Arabisch of in het Nederlands. Er wordt kort samengevat voor de groep om iedereen mee te hebben...

De tekst werkt als spiegel voor eigen gedachten en gevoelens. Door die met elkaar te delen, wordt het verhaal en de ervaring rijker. Samen lezen is verbindend en plezierig, je ontmoet nieuwe inzichten en proeft van unieke verhalen.

Quotes

Ik vind het niet erg om sommige stukjes te missen als er Arabisch gepraat wordt. We begrijpen elkaar misschien niet in de taal maar we zoeken naar een soort van verbinding via de tekst. Dat is voor iemand die het Nederlands niet beheerst ook zo het geval.

Over emoties en gedachten kunnen praten is moeilijk, dat doe ik het liefst in het Arabisch.

Iemand die wil deelnemen omdat hij graag luistert naar poëzie en talen maar niet wil deelnemen aan het gesprek is welkom.

Ik denk niet dat het een probleem is wanneer er verschillende taalvarianten gesproken worden. Het is niet erg dat er misverstanden zijn. Dat heb je altijd. 7 mensen aanwezig. 7 verschillende meningen.

Bij SamenLezen heb je dat altijd dat je anders denkt, anders interpreteert, anders begrijpt, de tekst anders aanvoelt, …. Bij meertaligheid heb je dat nog meer, en dat is nog rijker..

We zeggen elk om beurten iets over de tekst. Daar zit de verbinding al in. De voorwaarde is ook dat de groep klein blijft. Zeker online. Anders wordt het hectisch. In kleine groep heb je de tijd om woorden te vertalen. Dat is net zo sterk.

SamenLezen is vertraging. Samen zoeken naar beelden. Woorden die raken. Bedoelingen. We staan stil bij: Wat raakt er jou? Wat voel je? Het is mogelijk om het gesprek open te trekken in een andere taal.

Als ik deelneem aan zo’n sessie dan is dat omdat ik een gemis ervaar aan de Arabische taal. Ik heb Nederlands aangeleerd. Ik spreek Berbers als moedertaal. Dus als ik zou deelnemen dan is dat omwille van de rijkdom van de Arabische taal nog eens te horen, te voelen, te analyseren, …Ik zou het niet erg vinden om de helft te missen.

Ik vind het fijn dat niets moet. Ik mag iets zeggen maar ik moet niet.